Saturday, 29 March 2014




دعای گناهکار چیست؟




هنگامی که شخص گناهکار عمیقاً درک میکند گناهکار است و احتیاج به نجات دهنده 


دارد، در حضور خدا دعا می کند تا آمرزیده شده حیات جاودانی بیابد. این دعا، دعای گناهکار 

نام دارد. دعای گناهکار، به خودی خود چیزی را عوض نمی کند. این دعا زمانی مؤثر است

که بیانگر شناخت، درک، و ایمان شخص از گناه و احتیاجش به نجات (در مسیح) باشد.

اولین جنبۀ دعای گناهکار حاوی این مطلب است که شخص فهمیده باشد که گناهکار 

است. رومیان 10:3 می گوید: " چنانکه مکتوب است "کسی عادل نیست، یکی هم نی."

کتابمقدس بطور واضح تعلیم می دهد که همۀ ما گناه کرده ایم، و بخاطر گناهکار بودنمان، 

همۀ ما مُحتاج رحمت و آمرزش الهی می باشیم (تیطس 5:3ـ7) زیرا گناه ما را مستحق 

مجازات ابدی کرده است (متی 46:25). دعای گناهکار در واقع خواستۀ پر التماس یک

گناهکار است که از خدا می طلبد، به عوض اینکه او را بخاطر گناهانش مورد غضب و

 داوری قرار دهد، فیض و رحمت الهی به او عطا نماید.

دومین جنبۀ دعای گناهکار حاوی این مطلب است که شخص گناهکار آنچه را که خدا

 برای معالجۀ وضعیت گناه آلود و مُهلک ما انجام داده است، درک کرده باشد.

 خدا جسم پوشید و در شخص عیسی مسیح قالب انسانی بخود گرفت (یوحنا 1:1 ، 14). 

در حالی که زندگی زمینی وی مقدس و بدون گناه بود، تعالیمش در مورد خدا بود

 (یوحنا 46:8 ؛ دوم قرنتیان 21:5). 

او به جای ما بر روی صلیب مُرد و بدین وسیله مجازاتی را که ما مستحق آن بودیم،

 بر خود گرفت (رومیان 8:5).

 عیسی مسیح، پس از مَرگ، از مُردگان برخاست و بدین ترتیب پیروزی خود را بر 

گناه و مَرگ و جهنم ثابت نمود (کولسیان 15:2 ؛ اول قرنتیان باب 15). 

با در نظر گرفتن مطالبی که گفته شد، اگر ما فقط به عیسی مسیح ایمان آوریم، آمرزش 

گناهان و وعدۀ حیات ابدی به ما داده خواهد شد. در نهایت آنچه ما باید انجام دهیم این 

است که ایمان آوریم او به جای ما مُرد و روز سوم از مُردگان قیام نمود (رومیان 9:10ـ10). 

نجات ما تنها توسط فیض خدا، فقط به وسیلۀ ایمان، و تنها از طریق عیسی مسیح میسّر 

است. 

در افسسیان 8:2 می خوانیم: " زیرا که محض فیض نجات یافته اید؛ بوسیلۀ ایمان. و این از

 شما نیست بلکه بخشش خداست."

گفتن دعای گناهکار فقط راهی است برای اینکه شخص گناهکار در حضور خدا اقرار می کند 

که برای نجات یافتن تنها به عیسی مسیح اعتماد دارد. "کلمات" و یا "دعای سحرآمیزی" 

وجود ندارد که باعث نجات شما بشود. تنها و تنها ایمان به مَرگ و قیام عیسی مسیح است 

که قادر است ما را نجات ببخشد. اگر شما واقعاً مفهوم گناهکار بودن و احتیاج خود به نجات را 

درک کرده اید، می توانید از نمونه دعای زیر به عنوان " دعای گناهکار،" برای ابراز ایمان خود 

استفاده کنید.

"خداوندا، می دانم که به ضّد تو گناه کرده ام و مستحق مجازات می باشم. اما می دانم که 

عیسی مسیح، مجازاتی را که من شایستۀ آن بودم بر خود گرفت تا من بتوانم بوسیلۀ ایمان 

به او آمرزیده شوم. از گناه خود توبه میکنم و برای نجات فقط به تو اعتماد میکنم. تو را شکر 

میکنم که محض فیض عجیب خود گناهانم را بخشیده و به من حیات جاودانی داده ای. 

آمین."

محبت نه تنها بصورت کلامی


"محبت نه تنها بصورت کلامی"

عیسی مسیح به ما محبت کرد و محبتش را با دادن خود بخاطر ما نشان داد. از اینجا مشخص می شود که محبت تنها در حرف نیست، بلکه عملکرد و بخشیدن می طلبد. شاید حرفی به کسی بزنید، تشویقش کنید، قسمتی از زمانتان را به او بدهید، پول بدهید و غیره. اما موضوع این است که محبت آماده دادن است و آماده حمایت در حین احتیاج است. همانطور که در اول یوحنا 3: 16-17 می گوید:



اول یوحنا 3: 16-17
" از اين امر محبّت را دانسته ايم كه او جان خود را در راه ما نهاد و ما بايد جان خود را در راه برادران بنهيم. لكن كسي كه معشيت دنيوي دارد و برادر خود را محتاج بيند و رحمت خود را از او باز دارد، چگونه محبّت خدا در او ساكن است؟"



عیسی محبت خود را با دادن جانش برای ما نشان داد. محبت مفهومی نظری نیست بلکه چیزی است که باید در اعمال آشکار شود. همانطور که اول یوحنا 3: 18 می گوید:



اول یوحنا 3: 18
" اي فرزندان، محبّت را به جا آريم نه در كلام و زبان بلكه در عمل و راستي.؟



محبت ما نباید در کلام و زبان، بلکه در عمل و راستی باشد. نباید در حد نظری بلکه در حد عملی باشد. این سخن شبیه چیزی که در یعقوب 2: 15-16 می خوانیم نیست:



یعقوب 2: 15-16
" پس اگر برادري يا خواهري برهنه و محتاج خوراك روزينه باشد، و كسي از شما بديشان گويد: «به سلامتي برويد و گرم و سير شويد»، ليكن مايحتاج بدن ايشان را ندهد، چه نفع دارد؟"



محبت زبانی و دانستن "نظریه" های مربوط به محبت بسیار آسان است. مثلاً اینکه بگوییم "خدا برکتت دهد". نه، این چیز بدی نیست. اما باید هنگام نیاز با اعمال لازمه هم همراه شود. همانطور که غلاطیان 5: 13 می گوید باید یگدیگر را به محبت خدمت کنیم. نباید نسبت به یکدیگر بی تفاوت باشیم و وقتی یکی از اعضای بدن به حمایت ما احتیاج دارد شانه خالی کنیم.

با گفتن سخنان بالا برخی شاید این سوال را مطرح کنند که چطور باید بدانیم که فرد مورد نظر واقعاً به حمایت ما احتیاج دارد و چطور می توانیم بدانیم که کسی که حتی نیاز هایش را نمی دانیم به ما احتیاج دارد؟ پاسخ این است که از طریق روح خدا می فهمیم. خدا روح خود را در ما گذاشته است تا اگر لازم است کاری را انجام دهیم به ما بگوید و بگوید که کی و چطور آن کار را انجام دهیم. همانطور که فیلیپیان 2: 13 می گوید:



فیلیپیان 2: 13
" زيرا خداست كه در شما برحسب رضامندي خود، هم اراده و هم فعل را بعمل ايجاد مي كند."



خدا روح خود را در ما نهاده و از طریق آن کار می کند. بنابراین باید به رهنمود های روح خدا گوش دهیم و بگذاریم که در ما عمل کند. محبت به این معنا نیست که هر فکری به سرم رسید را انجام دهم، چون شاید من آن عمل را سودمند می پندارم. محبت به این معناست که من آماده و در دسترس هستم تا به محبت، هرچه را که روح خدا می گوید انجام دهم و این کار را برای هر کسی که به من نشان دهد بکنم. بنابراین به هرکه سر راهم سبز شد و طلب پول کرد کمک نمی کنم، زیرا شاید واقعاً به آن نیاز نداشته باشد. در عوض به آن کس و یا برای آن هدفی پولم را می دهم که خدا به من می گوید. خدا می داند که چه کسی واقعاً نیازمند است و که نیست. او می داند که چه کسی به حمایت احتیاج دارد و که ندارد. او می داند که چطور محبت ما را به بهترین نحو به عمل برساند.

بنابراین خلاصه این می شود که: محبت واقعی فقط در سخن نیست. بلکه عمل می کند و یا حاضر است که هر زمانی که احتیاج باشد تحت هدایت روح القدس عمل نمايد

پری روح القدس



در این روزهای دنیا که فساد، گناه و بدبختی، جنگ و بیماری زندگی مردم را تاریک 

گردانیده 
است، ایمانداران بیش از هر زمان دیگر باید به عنوان معبدهای خداوند (اول قرنتیان 

3:16) با پری روح تجهیز شده، پیغام خوش انجیل را به دیگران اعلام کنند.

خدای خالق و قادر با ما عهد تازه بسته است (ارمیا باب 31 آیات 31 و 34- حزقیال باب 36 

آیه 26) و این عهد بوسیله خون عیسی مسیح امضاء شده (مرقس14:24) و حضور روح 

القدس در ما مهر و تائید این عهد است . (دوم قرنتیان 5:5)

پیغام امروز از دو بخش تشکیل شده
1- پری روح القدس چیست ؟
2- چگونه از روح القدس پر شویم ؟



بخش اول : پری روح القدس چیست ؟

1-پری روح القدس پری خداست ,پری خدای خالق ، خدای قادر ، خدای معجزات و خدای 

مقدسین ، خدای محبت و خدای قدوس .

بنابرین پری روح القدس چیز ساده و پیش پا افتاده ای نیست ، پری روح القدس پری 

احساسات یا انرژی مثبت یا یک خصوصیت نیست. 

روح القدس شخصیت دارد چون تصمیم می گیرد ، صحبت می کند ، تسلی می دهد ، 

هدایت می کند و تعلیم می دهد ، روح القدس خداست (اعمال باب 5 آیات3و4) بنابرین پری 

روح القدس پری شخص خداست.

وقتی می گوئیم شخصی کاملا پر از روح القدس است یعنی کنترل تمام قسمتهای 

زندگی 
او در دست خداست و آن شخص شبیه عیسی میشود .

بنابرین ما تا زمانیکه کاملا شبیه عیسی مسیح خداوند نشده ایم به پر شدن بیشتر روح 

القدس محتاجیم.



2- پری روح القدس تغییر و زیر و رو شدن مسیر زندگی است :

روح القدس می خواهد فرهنگ ما را به فرهنگ مسیحی تبدیل کند (فرهنگی که زندگی بر 

اساس کلام خدا ، دعا ، تقدس و محبت است) . روح القدس طرز فکر و نگرش ما را عوض 

می کند ، روح القدس قلب ما را عوض می کند ، او حتی می تواند خصوصیات به ارث رفته 

(سیرت باطل پدران) ما را تحت تاثیر قرار دهد (اول پطرس 1:18) ، روح القدس عادتها و 

علایق ما را عوض می کند ، او می تواند و می خواهد نحوه صحبت کردن ، نحوه فکر 

کردن 
و نحوه عمل کردن ما را عوض کند . 

بنابرین پری روح القدس تغییر کل زندگی است و در مواردی که تنها احساسات خوبی 

داریم 
اجازه نداریم بگوئیم که پر از روح القدس هستیم.



3- پری روح القدس پری تقدس است:


چگونه می شود که پر از روح پاک خدا باشیم ولی زندگی مقدس و پاکی نداشته باشیم ؟!

یکی از اصلی ترین دلیلهای که خدا روح القدس را به ما می دهد این است که به شباهت 

عیسی مسیح در آئیم .

تقدس خدا اولین خصوصیتی بود که وقتی مردم با خدا ملاقات می کردند ، می فهمیدند.

روح القدس می خواهد فکر ما ، قلب ما ، چشمان ما ،زبان ما را (روح ، روان و جسم ما را- 

اول تسالونیکیان 5) مقدس گرداند.

آن زمان می توانیم ادعا کنیم که روح القدس به پری در ما ساکن است که تقدس عیسی 

به پری در ما ساکن باشد.



4- پری روح القدس پری محبت است.

خدا محبت است (اول یوحنا 5:8)، نجات ما براساس محبت خدا بوده است (یوحنا 3:16) و 

بزرگترین حکم خدا (مرقس 12:30) و بزرگترین نشان شاگردی محبت است (یوحنا 12:35)

 ، پس چگونه می توان از روح القدس پر بود ولی از محبت آگاپه خدا پر نبود!

کلام خدا می گوید :" محبت خدا توسط روح‌القدس که به ما بخشیده شد، در دلهای ما 

ریخته شده است. " (رومیان 5:5) و ما باید این محبت را از خدا دریافت کنیم و به جهان 

تشنه محبت بدهیم.



5- پری روح القدس پری روح دعا است .


کلام خدا می گوید :" روح نیز در ضعف ما به یاریمان می‌آید، زیرا نمی‌دانیم چگونه باید دعا 

کنیم. امّا روح با ناله‌هایی بیان‌ناشدنی، برای ما شفاعت می‌کند. " (رومیان 8:26)

روح القدس به قلبهای سرد شده ما آتش می فرستد ، تا از حضور خدا لذت ببریم و شادی 

کنیم .

یونگی چو کشیش ارشد بزرگترین کلیسای جهان در کره جنوبی وقتی از او راز موفقیتش 

را می پرسند ، می گوید " دعا کن و اطاعت نما. " 

مردان و زنان دعا پیروزیها را برای خداوند به ارمغان می آورند ، پس اگر دعایمان قوت ندارد 

احتیاج شدیدی به پری روح داریم .



6- پری روح القدس پری قوت و عطایای خداست .

خدا را برای عطایایش شکر. عطایای روح القدس نه برای بی ایمانان و دنیا و نه برای 

فرشتگان بلکه برای کلیسا و ایمانداران است ، و اگر خدا آنها را آماده کرده و اگر کلام خدا 

درباره آن صحبت می کند و اگر رسولان و مقدسین از آنها استفاده می کردند ، خدا امروز 

هم می خواهد که عروس خود کلیسا را با عطایای روح القدس زینت و قوت بخشد.

عطایا و قوت برای ما نباید هدف باشد بلکه آنها وسیله ای برای خدمت موثر به خدا و دادن 

جلال به اوست.

کلام خدا می گوید :" با اشتیاق تمام در پی تجلیات روح باشید " (اول قرنتیان 14:1) 

پس یکی دیگر از علائم پری روح داشتن قوت و عطایای روح القدس است .

7- پری روح القدس روح بشارت انجیل را در ما ایجاد می کند .

کلام خدا می گوید :" چون روح‌القدس بر شما آید، قدرت خواهید یافت و در اورشلیم و 

تمامی یهودیه و سامره و تا دورترین نقاط جهان، شاهدان من خواهید بود." (اعمال 1:8) 

یکی دیگر از اصلیترین کارهای روح القدس این است که ما را به مبشران پر ثمر (یوحنا 

15:16) تبدیل می گرداند. بزرگترین کاری که ما می توانیم برای دیگران انجام دهیم ، این 

است که پیغام خوش انجیل را که پیغام نجات ، آزادی ، شفا ، آرامش ، شادی ، محبت و 

ارتباط و مشارکت با خدای زنده و واقعی و خالق است را به دیگران برسانیم .

در این دنیایی که روزانه حدود 200 هزار نفر می میرند و هر روز به بازگشت ثانویه مسیح 

نزدیک تر می گردیم (رومیان 13:11) ، باید به پری روح بسیاری را از آتش برهانیم
.

 (یهودا 23) .خداوند ما را لمس کند که هر روزمان برای او زندگی کنیم و باعث نجات 

اطرافیانمان گردیم.



8- پری روح القدس پری مسح خداست .

ما مسیحی نامیده می شویم یعنی 1- کسانی که باید شبیه مسیح باشند و 2- کسانی 

که باید مسح شده باشند.

در عهد عتیق کاهنان ، پادشاهان و انبیاء مسح می شدند ، پری روح القدس می تواند به 

زبان ، دستان و حضور ما مسح خاص برای تحقق اراده خدا روی زمین بدهد. 

ما در عهد جدید کاهنان و پادشاهان (اول پطرس 2:9 و مکاشفه 5:10) و انبیاء (اول قرنتیان 

14:5) می توانیم باشیم.



9- پری روح القدس پری حکمت الهی است. (اشعیا 11:2)

چه بسیار خادمان که به علت بی حکمتی کار خدا را خراب کرده اند ، حکمت باعث بنای 

کلیسا می گردد و نبودن آن باعث لغزش . 

حکمت یعنی کار درست را در زمان و مکان درست به نحو درست انجام دادن.
علاوه بر موارد بالا ، پری روح القدس همچنین پیروزی ، آزادی ، حیات وافر ، تسلی و 

هدایت 
صحیح و کتاب مقدسی به ما می دهد .



بخش دوم : چگونه از روح القدس پر شویم؟


1-با اعتراف به گناهان خود و توبه ، از روح القدس پر می شویم :

کلام خدا صراحتا به ما می گوید که گناه یک مانع است (اشعیا 59) ، مانعی برای نجات ، 

مانعی برای رشد در خداوند ، مانعی برای شفا و آزادی ، مانعی برای برکت ، مانعی در 

دعا 
و در خدمت.

همچنین گناه مانعی برای پری روح القدس است.

برادری می گفت ماندن در گناه از خود گناه بدتر است ، باید گناه را به خدا اعتراف کرد و با 

ایمان آمرزش خدا را پذیرفت و پذیرفت که خون عیسی ما را از هر گناه پاک می کند (اول 

یوحنا 1:7) و خدا آن دستخطی که بر ضد ما است بر صلیب میخکوب می کند (کولسیان 

2:14) و گناهان ما را به اعماق دریا می اندازد(میکاه 7:19). پس مانع را برداریم تا نهر روح 

القدس از پهلوی صخره ابدی ما در ما جاری گردد. (یوحنا 7:38 و 19:34 و اول قرنتیان 

10:4)

پس اگر می خواهیم از روح القدس پر شویم ، توبه جدی و کتاب مقدسی بکنیم.



2-با ایمان به وعده های خدا ، از روح القدس پر می شویم :

کلام خدا صراحتا به ما می گوید که بدون ایمان نمی توان از خدا چیزی یافت .(عبرانیان 

11:6) ایمان یعنی آنچه خدا در کلامش مکشوف می کند ما تحقق آن را در خودمان بپذیریم.

کلام خدا آشکارا می گوید که خدا روح القدس را برتمامی فرزندان خود که توبه کرده اند 

می بخشد (اعمال باب 2 آیات 38 و 39) و اگر کلام خدا میگوید " از روح القدس پر شوید " 

(افسسیان5:18) یعنی اراده او دریافت پری روح القدس است و می دانیم آنچه بر حسب 

اراده او می طلبیم آنرا می یابیم.(اول یوحنا 5:14)

مسیح جلال یافته است تا طبق وعده اش نهر های آب زنده از ما جاری گردد. با ایمان 

بپذیریم . 

ای پدر در نام قدوس عیسی مسیح خداوند پری روح القدس را می پذیرم .



3-با پرستش ، از روح القدس پر می شویم :

کلام خدا می گوید :"دهان خود را نیکو باز کن و من آنرا پر خواهم کرد " (مزمور 81:10) 

پرستش باعث می شود ایمانمان رشد کرده و قلب ما وسعت یافته پذیرای پری روح 

القدس گردد. در اعمال 4 و 16 می بینیم که چگونه پرستش باعث پری روح القدس گردید.



4-با تشنگی و اشتیاق ، از روح القدس پر می شویم :

مسیح می گوید :"هر که تشنه است نزد من بیاید " (یوحنا 7:37) خدا به کسانی پری روح 

القدس را می دهد که با تمام وجود آنرا می طلبند (لوقا 11:13) و مطیع او هستند . 

(اعمال 5:32)
کشیشی می گفت روح القدس برای کسانی است که می خواهند خدا را خدمت کنند 

ولی 
توانایی آنرا ندارند و پری روح القدس به آنها داده می شود تا به بهترین صورت خدا را 

خدمت کنند. پس اگر شما رویای خدمت دارید بدانید که پری روح القدس برای شماست .



5-با انتظار ، از روح القدس پر می شویم :

کلام خدا می گوید :" آنانی که منتظر خداوند می باشند قوت تازه خواهند یافت " (اشعیا 

40:31) و در جای دیگری می گوید :" باز ایستید و بدانید که من خدا هستم " (مزمور 

46:10) وقتی با تعمق و انتظار و صبر به حضور خداوند در آن طرف قدس الاقداس به 

جسارت خون عیسی میرویم (عبرانیان 4:16 و 10:19)، می توانیم مطمئن باشیم که در 

آنجا می توانیم پری روح و زندگی پیروزمندانه مسیحی داشته باشیم .



نتیجه :
یادمان نرود که با مرگ مسیح بر صلیب ، پدر حاضر است روح القدس را به رایگان به ما می 

دهد (غلاطیان 3:5) ، پری روح القدس یک اتفاق نیست که یکبار برای ما بیفتد ، ما 

نیازمندیم 
هر روزه از روح القدس پر شویم و پر از روح القدس بمانیم . (اعمال 4:31 و 6:3)

Monday, 24 March 2014

انسان در ابتداى خلقت


بر اساس دو حادثه‌ی (گناه آدم و صلیب مسیح) تاریخ انسان به چهار دوره «انسان قبل از 

گناه آدم»، «انسان بعد از گناه آدم و قبل از صلیب مسیح»، «انسان بعد از صلیب تا حیات 

دیگر» و «انسان در حیات دیگر» تقسیم شده است.


انسان در ابتداى خلقت پاک و مقدس بود. او دوست خدا بود و مقام فرزندى خدا را داشت و 

در واقع عضو خانواده خدا بود. عقل و اراده او سالم و قوى بودند؛ اما با گناه آدم ـ که گناه 

بسیار بزرگ و فجیعى بود، چراکه طغیان علیه خدا بود و توبه‌اى به همراه نداشت آدم و 

نسل او سقوط کردند. سرشت و ذات انسان گناه‌آلود شد. گناه آدم به نسل او به ارث 

رسید و از آن پس، فرزند آدم هنگام تولد ذاتاً گنه‌کار است. انسان ذاتاً به بدى تمایل دارد. 

انسانى که قبل از گناهِ آدم دوست خدا و حق و حقیقت بود، از این پس دشمن خدا گردید. 

عقل و اراده انسان ضعیف و ناتوان گردید. انسان مقام فرزندى خدا را از دست داد و در 

واقع به عبد و غلام تبدیل شد. خدا براى اینکه تا زمانى که راه نجاتى از این وضعیت اسفبار 

پیدا شود، این انسان بتواند به حیات خود ادامه دهد شریعت را فرستاد ـ در واقع شریعت 

نه راه نجات انسان‌ها، بلکه زمینه‌ساز آمدن نجات بود. خداوند در این دوره انبیاء را فرستاد 

که وظیفه آنان آوردن شریعت بود. انسانِ سقوط ‌کرده زیر بار سنگین شریعت بود و هر روز 

بر گناهش افزوده می‌شد و راهى براى نجات از این وضع اسف‌بار نداشت. بزرگ‌ترین مانعِ 

نجات انسان، گناه آدم بود و تا زمانى که گناه آدم وجود داشت و کفاره آن داده نشده بود، 

انسان در همین وضعیتِ سقوط‌کرده قرار داشت؛ اما این انسان سقوط‌کرده گنه‌کار چیزى 


نداشت که ارزش کفاره گناه آدم را داشته باشد. اما این وضعیت شایسته انسان نبود، زیرا 

او براى مقام فرزندى خدا خلق شده بود. خداى مهربان چون دید که این انسان توان دادن 

کفاره را ندارد، سرانجام پسر یگانه خود را ـ که همذات با خدا و با او برابر بود ـ فرستاد تا 

مجسم شده، به صورت انسان درآید و به صلیب رود تا گناه آدم را کفاره دهد. با صلیبِ 

مسیح گناه آدم کفاره داده شد و بار دیگر این امکان فراهم شد تا انسان فرزند خدا گردد. 

در دوره پس از صلیب، هر کس به پسر خدا ایمان آورد، یعنى ایمان آورد که این پسر خدا 

بود که به صلیب رفت و گناه آدم را کفاره داد، می‌تواند به مقام فرزندى خدا نایل آید.

پولس در فقره‌اى چکیده ماجراى سقوط انسان به واسطه گناه آدم، و نجات انسان از 

وضعیت سقوط‌کرده از طریق صلیب مسیح را این‌گونه بیان می‌کند:

همان‌طور که یک گناه موجب محکومیت همه آدمیان شد یک عمل کاملاً نیک نیز باعث 

تبرئه و حیات همه می‌باشد و چنان که بسیارى در نتیجه سرپیچى یک نفر گناهکار 

گشتند، به همان طریق بسیارى هم در نتیجه فرمانبردارى یک نفر، کاملاً نیک محسوب 

خواهند شد (رومیان، 5: 19 ـ20).

پس با گناه آدم همه مردم گناهکار، بیگانه از خدا و جداى از او گردیدند و با صلیب مسیح 

همه مردم نیکوکار شدند و ارتباط سالم آنان با خدا بازگردانده شد. پولس دربارة اینکه با 

صلیب مسیح، انسان از وضعیتِ بردگى به فرزندى خدا بازگشته است چنین می‌گوید:


چون روزى که خدا تعیین کرده بود فرا رسید او فرزندش را فرستاد تا به صورت یک یهودى 

از زن به دنیا بیاید، تا بهاى آزادى ما را از قید اسارت شریعت بپردازد و ما را فرزندان خدا 

بگرداند... بنابراین دیگر غلام نیستیم بلکه فرزندان خدا می‌باشیم، و به همین علت وارث نیز

هستیم و هرچه از آن خداست به ما نیز تعلق دارد (غلاطیان، 4: 4ـ7).

به هر حال مسیح با صلیبِ خود این زمینه را ایجاد کرد که انسان مقامى را که از زمان گناه 

آدم از دست داده بود ـ یعنى فرزندى خدا که بالاترین درجه و مقامى است که خدا براى 

انسان در نظر گرفته است ـ مجدداً به‌دست آورد. البته این امر حاصل عمل فداکارانه مسیح

است نه عمل خود انسان.